نکوداشت خیام در روستای کهنه

زبان شعر و ادب،زبانی است که ما را در هر گوشه ای که باشیم دور هم جمع می کند و پیوندی عمیق برقرار می کند.دور هم می نشنیم و ساعت ها از رباعی و غزل و مثنوی و سپید و داستان و حکایت می شنویم و می گوییم.
بازهم شب شعری دیگر و نکوداشت بزرگ شاعری از جنس فلسفه و منطق و حکمت و ریاضیات و نجوم و تاریخ.عمر خیام شاعر پر آوازه قرن پنجم هجری که رباعی های ساده ی او بی آلایش ترین واژه ها را به آفرینش هنر نمایی و معانی عمیق فلسفی به زبانی ساده پیوند می زند  و با رباعی هه چیز را تداعی می کند.

زادروز این شاعر بهانه ای شد برای اینکه انجمن ادبی تائب به دعوت انجمن علمی فرهنگی و اهالی فرهنگ دوست روستای کهنه راهی سالن دبیرستان  سلحشور کهنه شود و با ادب دوستان و هنرمندان و شاعران منطقه محفل ادبی دیگری را در پرونده ی اردیبهشت خود ثبت کند.
در این محفل جلیلی مجری برنامه ضمن خوش امد به حاضرین و عزیزانی که در جمع حاضر بودند خصوصا نیک اندیش و نیکوکار منطقه منصور فقیهی نژاد از حضور اعضای انجمن ادبی تائب و روسای اداره فرهنگ و ارشاد،ورزش و جوانان،دانشگاه آزاد،عصر اوز و سایت اوز امروز،خانه فرهنگ تشکر کرد.
شاعرانی که خواندند:فرشته سلمانپور،سید مصطفی وخشوری،میرهاشم امیری نژاد،آرزو صالح نژاد،سلامی و احمدی از روستای کهنه و راحله رحمانی با اشعاری از خیام،آیدا مختاری با حکایت سعدی و موسیقی بسیار زیبایی از روستای فیشور ادامه ی برنامه بود.
مشاعره ی زیبای دانش آموزان دبیرستان کهنه بسیار مورد توجه قرار گرفت.
فروغ هاشمی و بهرام رفیعی نیز از خیام گفتند و از اینکه مجال برای برگزاری مراسم ها در روستاهای اطراف خصوصا کهنه فراهم است سپاسگذاری کردند.
یونس موذنی درباره خیام به سخنرانی پرداخت و در پایان شعری از خود برای حضار خواند.
منصور فقیهی نژاد شعری در وصف اوز خواند و هر کجا را سرای خود نامید،فرقی نمیکند اهل کدام شهر باشیم بی شک همه ی ما اوزی یا کهنه ای یا اهل جاهای دیگر هستیم و همه یکی هستیم.
در پایان امام جمعه ی روستای کهنه ضمن تشکر،ادامه ی همچون محفل های ادبی را ضروری دانست و از حضور همه ی ادیبان و شاعران اظهار خوشحالی کرد و به رسم یادبود لوحی را تقدیم منصور فقیهی نژاد خیر و فرهیخته و شاعر و همراه همیشگی انجمن ادبی نمود.